در فاصله‌ای به حدود ۲ کیلومتری جنوب غرب المدام، شهر کوچکی در امتداد جاده‌ قدیمی دبی ـ هاتا قرار دارد که امروزه محلی متروک است. این دهکده در گذشته محل سکونت مردم قبیله‌ ال کوتبی بوده است که جزو ۳ قبیله‌ برجسته‌ای بودند که در همسایگی المدام زندگی می‌کردند. بنا به دلایلی، مردمان این قبیله بار خود را بستند و بیش از یک دهه است که آن‌جا را ترک کرده‌اند. در افسانه‌های محلی آمده است که جن‌ها کاری کرده‌اند که مردم از این دهکده فاصله گرفته‌اند. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا به دهکده دفن شده در المدام سفر کنیم.

دهکده دفن شده در المدام

بومیان معتقدند که اتفاقی فرازمینی در المدام رخ داده است که سبب شده تا به منطقه‌ای متروکه تبدیل شود، اما در حقیقت، هجوم ماسه‌های ناخوانده‌ صحرا بوده که باعث خالی شدن این دهکده از ساکنان آن شده است.

این دهکده از ۲ ردیف خانه‌ با شکل‌هایی مشابه و مسجدی در یک انتهای آن تشکیل شده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که این خانه‌ها در اواخر دهه‌ ۱۹۷۰ یا ۱۹۸۰ به‌عنوان بخشی از یک پروژه‌ ساخت مسکن، بنا شده‌اند. همچنین این خانه‌ها، بناهایی خوش ساخت و محکم هستند که حتی با گذشت بیش از یک دهه از متروکه ماندن آن‌ها، دیوارهای فرو ریخته یا پوسته پوسته شدن رنگ آن‌ها به‌ندرت مشاهده می‌شود. بااین‌که هیچ‌کدام از این خانه‌ها تخریب نشده‌اند، اما اتاق به اتاق و خانه به خانه‌ آن‌جا تا نیمه در زیر ماسه‌ها دفن شده‌اند. در حقیقت این شن و ماسه‌ها بود که باعث راندن ساکنان آن‌جا شد، نه حضور جن‌‌ها.

مسیر دسترسی

المدام در فاصله‌ ۶۰ کیلومتری از شهر دبی و ۵۰ کیلومتری از شهر شارجه واقع شده است. این منطقه، به‌نام شهر قدیمی المدام شناخته می‌شود. این دهکده‌ متروک، امروزه به مکانی معروف در میان گردشگران و کاربران شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده است.

پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت می‌کنیم به مطالعه مطلب ارزشمند سفر به عمارتی که سالی یکبار محو می‌شود!

ایران هم روستایی داریم که شاید کمتر کسی نام آن را شنیده باشد، روستایی که آب از وسطش می‌گذرد و مردم در آن با قایق عبور و مرور می‌کنند. رفت و آمد در این روستا شما را به یاد رفت و آمد در ونیز می‌اندازد. تالاب شادگان یک تالاب بین‌المللی است که عمده آب خود را از رودخانه جراحی تامین می‌کند و در میان روستای صراخیه (سراخیه) و رگبه جریان دارد. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا به ونیز ایران در روستای صراخیه سفر کنیم.

ونیز ایران در روستای صراخیه

معماری روستای صراخیه بسیار جالب توجه است و می‌توان گفت نمونه‌های آن را در جهان کمتر می‌توان یافت. خانه‌ها در روستای صراخیه با خشت، گل و نی ساخته شده است. روستایی که ۹۰ خانوار دارد و مردمش با زبان عربی صحبت می‌کنند و دشداشه (لباس بلند عربی) می‌پوشند. تنها وسیله رفت و آمد در صراخیه، قایق یا بلم است و همین دلیل سبب شده تا این روستا را با نام ونیز ایران بشناسند.

حیوانات بومی

اگر به این روستا بروید، متوجه افراد محلی می‌شوید که با قایق‌های پارویی و قایق‌های موتوری می‌خواهند شما را به دل تالاب ببرند که می‌تواند تجربه‌ای متفاوت برایتان باشد. دیدن یک روستا و خانه‌های روستایی در دل تالاب، دیدن پرندگان بومی کم نظیر و برخی پرندگان در خطر انقراض جهانی همچون عقاب تالابی خالدار، عقاب دریایی دم سفید، اردک سرسفید، گیلانشاه خالدار، اردک مرمری، عروس غاز، اکراس آفریقایی و پلیکان پا خاکستری که متاسفانه هنوز شکار می‌شوند.

اردک مرمری تنها در تالاب شادگان زیست می‌کند و در جای دیگری از جهان وجود ندارد. بنابراین آنها که به پرنده نگری علاقه دارند می‌توانند سری هم به این تالاب بزنند. گذر از کنار نی‌های سبز داخل تالاب نیز در کنار شنیدن صدای آرام آب برایتان جذاب خواهد بود.

روستای صراخیه در شهرستان شادگان و نزدیک به اهواز و آبادان در استان خوزستان قرار گرفته و همچون دیگر شهرهای جنوبی ایران از اواسط مهرماه تا اواسط اسفندماه، مطبوع‌ترین آب و هوای خود را تجربه می‌کند. در واقع این روستا ۱۱۰ کیلومتر از اهواز و ۶۳ کیلومتراز خرمشهر فاصله دارد. مردم این منطقه علاوه بر اجاره قایق به گردشگران از صنایع دستی ساخته شده از برگ درختان نخل نیز کسب درآمد می‌کنند. همچنین تعدادی خانه که با نخل خرما ساخته شده و کپر نام دارد در وسط تالاب و در نزدیکی روستا قرار گرفته به مسافران اجاره داده می‌شود.

مسیر دسترسی

اصلی ترین مسیر دسترسی روستای صراخیه و تالاب شادگان از شهر اهواز است. می‌توانید به شهر اهواز بروید و از آنجا به سمت آبادان حرکت کنید تا به منطقه دارخوین برسید. زمانی که در حال خروج از دارخوین هستید. جاده‌ای می‌بینید که شما را به سمت شهر شادگان می‌برد. از شادگان تا روستای صراخیه راهی نیست.

پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت می‌کنیم به مطالعه مطلب ارزشمند سفر به عمارتی که سالی یکبار محو می‌شود!